Hij kookt en roeit niet

Ik had een heftige periode afgesloten en kon weer genieten van het leven. Een vakantie in Schotland was daarbij een keerpunt. Het was een verhelderende ervaring: een reis in mijn eentje, mensen ontmoeten en weer verder gaan met mijn leven. Ik besloot er toen echt voor te gaan, voor het vinden van een nieuwe liefde. Ik schreef me vol goede moed in voor het Laatste Liefde traject.

Het liep niet zo soepel als ik had gehoopt. Er gebeurde maar weinig. In eerste instantie leek het niet voor mij weggelegd, dat internetdaten. Mijn vooroordelen en overtuigingen zaten me in de weg. Maar dankzij de steun en coaching wist ik dat het me ging lukken. Door enkele veranderingen in mijn profieltekst en de keuze voor een andere datingsite, kwam het plotseling los. Al snel trof ik een man met wie het klikte, Bram. De eerste date was er een volgens het boekje: een kop thee en een wandeling van 1,5 uur. Het gesprek tijdens die wandeling verliep zo vanzelfsprekend, dat het me nog ontroert.

De tweede date nam Bram me mee uit eten naar een buffetrestaurant. Stomverbaasd was ik over die keuze! Wat is daar nou romantisch aan? Maar mijn les was juist om minder snel te oordelen, dus ben ik zonder commentaar meegegaan. En wat bleek? Hij had er juist goed over nagedacht. Het bleek dat zijn ex-vrouw een kieskeurige eter was, en hij kende mijn eetgewoontes nog niet. Mijn eigen invulling zat er dus finaal naast.

De dates erna was ik vooral verwonderd over wat er gebeurde. Bram wist al vrij snel zeker dat hij met mij verder wilde, terwijl ik wat meer tijd nodig had. Hij reageert daar zo fijn op, liet mij het tempo bepalen. In het begin was ik bang dat kleine verschillen een grote rol zouden gaan spelen, maar al snel merkte ik dat die zaken er helemaal niet toe doen. We leren van elkaar, stemmen op elkaar af. Dit had ik echt niet kunnen bedenken toen we elkaar voor het eerst ontmoetten.

Als je mij van te voren had gevraagd of ik mijn volle sociale leven zou willen aanpassen aan een relatie, dan had ik dat stellig ontkend. Maar door zijn rust maak ik vanzelf ruimte voor hem. We genieten zo van elkaars gezelschap; het is een boeiende ontdekkingsreis naar elkaar en onszelf. Nooit gedacht dat dit voor mij weggelegd was.

Door Carla’s coaching heb ik mijn overtuigingen en saboteurs los kunnen laten en me kunnen overgeven in de ontmoetingen met Bram. Hierdoor is ruimte ontstaan om tot een diepere laag in mijzelf te kunnen komen, daar waar ik werkelijk iets voelde voor deze man.

Het grappige is dat ik van te voren een plaatje in mijn hoofd had van de man die ik wilde ontmoeten. Iemand die kon koken en die van roeien hield, want het leek me zo fijn om dat samen te kunnen doen. Bram kookt niet en roeit niet. En ach weet je, ik vind het totaal niet belangrijk meer. Al mijn gedachten over wat er niet leuk/interessant/etc. aan hem zou zijn, heb ik leren loslaten door de coaching. Daardoor kon ik zien wat er wél is, hoe dit groeit en zich verdiept.