Aflevering 64: Wat als je papa’s oogappel bent
In deze aflevering neem ik je mee naar het duivelse dilemma om papa’s oogappel te zijn, zijn kleine meisje, en wat dat voor je volwassen liefdesleven betekent.
Meld je aan voor mijn gratis webinar, “hoe je in 5 stappen jouw eindman vindt” .
Als het niet lukt om de podcast af te laten spelen, dan komt dat waarschijnlijk omdat je de cookies niet hebt geaccepteerd. Klik onderaan in je scherm op de groene knop met oké en dan kun je de podcast af spelen.
Interessant
Heel herkenbaar, dit klopt en dit is idd een belemmering in mijn liefdesleven. Goed om deze bevestiging en verduidelijking te kunnen horen.
Ik denk dat de relatie goed is als ik idd een man kan ophemelen, kan dat niet dan kijk ik daar op neer en kan het dus geen liefde zijn en zo blijf ik in cirkels draaien. Ik kon het nog niet bekijken zoals jij het hier deelt, maar is heel verhelderend.
Mijn vraag is nu, hoe geraak ik uit die cirkel want die zaken wil je niet bewust, dit gaat vanzelf steeds weer zo.
Ik kreeg die plaats van mijn vader. Mijn moeder was jaloers en zelfs mijn jongere zussen voelen zich als een slachtoffer daardoor, waardoor ik geen goeie band heb met mijn zussen. Ik zeg hen dat ik daar niet voor gekozen heb, maar ik kon ook niet zien hoe het zover kon komen en hoe ik het anders kon doen, want het voelde goed die aandacht krijgen van mijn vader, die ik van mijn moeder niet kreeg en van niemand eigenlijk.
Dus hoe kan ik die knop draaien en echte liefde met een man leren ervaren, want ik kom vaak terecht in situaties waar vaders hun dochters op de plaats van de partner zetten en dat maakt mij zo verschrikkelijk boos, dat ik onmiddellijk wegloop. Soms zetten vaders ook hun zoon op de plaats van de partner, mijn plaats dus en zo ervaar ik nergens een gezonde plaats als partner in liefde.
Beste Mieke, bedankt voor je open en eerlijke verhaal. Heb je al eens meegedaan met mijn gratis webinar? Daar vertel ik meer over hoe je met mij zou kunnen werken en als de problematiek heel diep zit zou je ook therapie kunnen overwegen. Maar het is mogelijk om hier doorheen te gaan en er een vorm voor te vinden die wel voor je werkt. Als kind moest je dealen met wat je toebedeeld kreeg en kon je er ook niks aan doen of veranderen. Als volwassene kun je dat wel.
Beste Carla,
Het is heel herkenbaar! Jammer dat je niet in België woont, anders had ik een gesprek gevraagd.
Beste Hilde, ik werk heel vaak met vrouwen uit België, dus laat je niet tegenhouden door de afstand. Hartelijke groet, Carla