Singlevakanties, succes of geen succes?

Of singlevakanties een succes of geen succes zijn? Marianne, een vrouw die ik enkele weken geleden sprak, was er duidelijk in. Ze zei ‘geen succes’.

Single vakanties

Marianne had namelijk in de afgelopen 10 jaar meerdere singlereizen gemaakt tijdens haar zomervakantie. In haar leven met veel verantwoordelijkheden op werkgebied heeft ze de vakanties echt nodig. Om én lekker uit te rusten én bij te tanken met goed gezelschap én mooie dingen te ondernemen. Ze hoopte via de singlevakanties op een mooie combi hiervan en stilletjes liep de hoop mee dat ze daar een leuke man zou tegenkomen. Maar ze vertelde vervolgens dat er altijd veel meer vrouwen dan mannen waren tijdens deze singlevakanties.

Gevolg: alle reizen op het gebied van het vinden van een eindman zijn op een teleurstelling uitgelopen.

Herken jij dit? Dat je ruim voor de zomervakantie weer zit te puzzelen hoe je jezelf een leuke vakantie bezorgt zonder dat je continu geconfronteerd wordt met je alleenzijn? Hoe anders zou het voor je voelen om samen vakantieplannen te maken en samen op pad te gaan?

Mijn eigen ervaringen met single vakanties

Wat is nu het echte verschil tussen mét of zónder partner op vakantie gaan? En waarom voelt het ‘alleen dingen doen’ tijdens een gezamenlijke vakantie met je partner zo anders dan alleen op singlereis gaan?

Waar ligt dat nu precies aan? Luister en/of kijk je liever? Klik hieronder op de video:

Een treffende video uit het archief die we graag met je delen.

De stellige uitspraak van Marianne over single reizen hield me bezig. En ik mijmerde over een eigen vakantie in Portugal waar ik met Steven was. We genoten daar van de heerlijke warmte, de natuur maar vooral van het samenzijn. De aangename vanzelfsprekendheid van het graag bij elkaar willen zijn. Voelen dat je dit beiden echt wilt en daarvan geniet.

En automatisch gingen mijn gedachten een stuk terug in de tijd. Hoe dat lange tijd voor mij ook heel anders voelde. Elf jaar lang had ik deze aangename vanzelfsprekendheid van ‘wij samen’ niet. Ik ging in die tijd regelmatig op een singlereis, omdat ik heel graag op vakantie ging en daar in mijn eentje echt niets aan vond. En hoewel ik me best vermaakte, voelde het toch altijd als een keuze uit aantal negatieve opties:

• Thuisblijven, terwijl ik dol ben op vakanties en reizen.
• Met een vriendin meegaan, maar die ging op vakantie met haar eigen gezin.
• Alleen gaan, maar dat voelde te confronterend en dus niet ontspannend.

Dan was een single groepsvakantie de beste oplossing. En ik heb daar ook zeker van genoten, maar ik voelde – net als Marianne – ook altijd die teleurstelling omdat ‘die ene man van mijn kaliber’ er niet bij was.

Dus als ik Marianne hoor zeggen dat zij niet meer op singlevakanties wil, begrijp ik precies wat ze bedoelt. De mooiste oplossing is natuurlijk een fijne relatie en dan samen eropuit trekken.

Wat maakt een vakantie met een partner dan zo anders?

Wat een vakantie met een partner zo anders maakt is in de eerste plaats natuurlijk dat fijne gevoel dat je er beiden voor kiest om bij elkaar te zijn. De tijd hebben voor elkaar. Maar wat me duidelijk werd, was dat de dingen die wij los van elkaar doen zo anders voelen dan wanneer je echt in je eentje op vakantie bent.

Dingen alleen doen met of zonder een partner?

Omdat ik van klimmen en klauteren houd, zoek ik graag lastige paadjes en bergen op. Steven zit het liefst met een cappuccino, krant en een goed boek op een terras aan zee. We hebben beiden andere dingen die wij als ontspannend ervaren. We genieten zo regelmatig van wat we het liefste doen, onze tijd alleen. En we genieten van het weerzien. Ik weet op welk terras hij op mij wacht. Ik weet ook dat hij zich zorgen maakt als het weer omslaat. Dat hij naar me zwaait als ik in de verte aan kom lopen. En dat we het fijn vinden elkaar weer te zien.

Toen ik nog alleen was, wist ik heel goed dat het zo zou kunnen zijn. Alleen wist ik lange tijd niet hoe ik dit moest realiseren.

Marianne wist dit ook niet en toen we verder spraken, ontdekte ze dat het niet zozeer aan de singlereizen lag, als wel aan haar stille hoop en verwachting om op deze manier haar eindman te ontmoeten. Ook zag ze in dat als ze haar man in het normale leven niet ‘bij toeval’ ontmoette, de kans nog kleiner was dat ze hem op vakantie wel zou ontmoeten.

Zij besloot daarom tijdens ons gesprek dat dit haar laatste zomer alleen zou worden en direct na haar vakantie, over enkele weken, te starten met het Laatste Liefde Programma. Hiermee neemt ze een concreet besluit om haar liefdespartner te ontmoeten en het niet meer aan het toeval over te laten. Zodat ze haar leven kan delen met een fijne man en samen vakantieplannen kan maken.

Wil jij dat ook? Samen op vakantie?