| De stellige uitspraak van Marion over single reizen hield me vorige week bezig. Dit was tijdens mijn eigen vakantie in Portugal waar ik met Steven, mijn lief, was. We genoten daar van de heerlijke warmte, de natuur maar vooral van het samenzijn. De aangename vanzelfsprekendheid van het graag bij elkaar willen zijn. Voelen dat je dit beiden echt wilt en daar van genieten.
En automatisch gingen mijn gedachten dan een stuk terug in de tijd.
Hoe dat lange tijd voor mij ook heel anders voelde. Elf jaar lang had ik deze aangename vanzelfsprekendheid van “wij samen” niet. Ik ging in die tijd regelmatig op een singlereis omdat ik heel graag op vakantie ging maar daar in mijn eentje echt niets aan vond. En hoewel ik me best vermaakte, voelde het toch altijd als een keuze uit aantal negatieven:
- thuis blijven, terwijl ik dol ben op vakanties en reizen
- met een vriendin willen gaan, maar die ging op vakantie met haar eigen gezin
- alleen gaan, maar dat voelde te confronterend en dat vond ik niet ontspannend.
Dan was een single groepsvakantie de beste oplossing: En ik heb daar ook zeker van genoten maar ik voelde net als Marion ook altijd die teleurstelling omdat “de man” er niet bij was.
Dus als ik Marion hoor zeggen dat zij niet meer op singlereis wil
begrijp ik precies wat ze bedoelt. De mooiste oplossing is natuurlijk een fijne relatie en dan samen eropuit trekken.
En wat precies maakt een vakantie met een partner dan zo anders?
In de eerste plaats natuurlijk dat fijne gevoel dat je er alle twee voor kiest om bij elkaar te willen zijn. De tijd hebben voor elkaar. Maar wat me tijdens mijn wandelingen erg duidelijk werd, was dat de dingen die wij alleen doen, los van elkaar, ook zo anders voelen dan het “alleen zijn zonder partner “.
Dingen alleen doen met of zonder een partner?
Omdat ik van klimmen en klauteren houd, zoek ik graag lastige paadjes en bergen op. Steven zit het liefst met een cappuccino, krant en goed boek op een terras aan zee. We hebben beiden andere dingen die wij als ontspannend ervaren. We genieten zo regelmatig van wat we het liefste doen, onze tijd alleen en van het weerzien. Ik weet op welk terras hij op mij wacht, dat hij zich zorgen heeft gemaakt omdat het weer omsloeg, dat hij naar me zwaait als ik in de verte aan kom lopen en dat we het fijn vinden elkaar weer te zien.
En ik wist, toen ik nog alleen was, heel goed dat het zo zou kunnen zijn. Alleen wist ik lange tijd niet hoe ik dit moest realiseren.
Marion wist dit ook niet en toen we verder spraken ontdekte ze dat het niet zozeer aan de singlereizen lag alswel aan haar stille hoop en verwachting om op deze manier haar partner te ontmoeten. Ook zag ze nu in dat als ze haar man thuis al niet “bij toeval” ontmoette de kans dat ze dat hem op vakantie wel zou ontmoeten nog veel kleiner was.
Zij besloot daarom tijdens ons gesprek dat ze nog voor deze zomer concrete stappen gaat zetten om haar liefdespartner te ontmoeten en het niet meer aan het toeval over te laten. Zodat ze haar leven kan delen met een fijne man en samen vakantieplannen kan gaan maken.
Wil jij dat ook? Samen op vakantie? Stuur me dan vandaag nog een mail voor een vrijblijvend en persoonlijk gesprek. |
