Het was zo’n fijne dag en dan kom je weer alleen thuis

Toen ik nog single was had ik ook een goed leven. Fijne kinderen, leuk werk, een vol sociaal leven met vrienden. Ik was hele dagen onder de mensen en ik werkte hard. Work hard, play hard. Ik deed ook heel veel leuke en avontuurlijke dingen naast mijn werk en gezin.

Kom je weer alleen thuis

En dan stond het weekend voor de deur, eindelijk rust om weer op te laden voor de nieuwe week. Lekker naar huis en dan toch die teleurstelling voelen. Want dan kwam ik weer alleen thuis. Steeds vaker bekroop me dan het gevoel dat ik liever wat langer door had gewerkt. En dat deed ik ook vaak, even dat laatste project afmaken. Om niet in dat lege huis te komen. En natuurlijk kon ik met een vriendin afspreken. Maar waar ik behoefte aan had was gewoon thuiskomen. Bijkomen van de week en even met mijn lief zitten. Koken en ook weer onze eigen dingen doen. Dat ‘samen alleen kunnen zijn’ was een diep verlangen.

Feitelijk was de stoel naast me ook niet leeg, want ik was in die tijd getrouwd met mijn werk. Daar was ik het liefst, daar werd het minst op mijn alleen-zijn gedrukt.

Maar ja slapen deed ik natuurlijk wel thuis. En slapen in dat lege bed, ach het kon en ging, maar wat miste ik dat warme bed met iemand naast me. En niemand om nog even wat over de dag te delen. Leuke en minder leuke dingen. Ik miste die bedding. Die springplank naar de wereld. Vanuit warmte en liefde anders in het leven, mijn werk staan dan zonder de liefde.

Gedragen worden

Nu ervaar ik al zoveel jaren het verschil. Ik voel me gedragen, geliefd door Steven en dat maakt dat ik me een soort van gestut voel. Het is moeilijk te omschrijven, maar ik voel me meer geborgen. Er is een steun in de rug. Iemand die altijd achter me staat.

Met als gevolg dat ik ook in mijn werk de beste versie van mijzelf ben geworden en beter functioneer en presteer dan toen ik alleen was. En als iemand me dit had gezegd toen ik nog single was had ik dit knap belachelijk gevonden. Oh, wat een onzelfstandig gezever 😊

Maar nu ik het zelf zo meemaak kom ik daar toch van terug. Ik ervaar dat de liefde glans, power en kracht geeft wat zich in alle facetten van mijn leven weerspiegelt. Dus zeker ook in het werk.

Heel anders alleen

Op dit moment ben ik met mezelf een weekje weg met de camper en dan is het alleen zijn echt anders dan wanneer ik geen partner zou hebben. Ik weet dat Steven thuis is. Dat hij op me wacht en als er iets is, dan is hij er voor me. Hij is ook de reden dat ik me verheug op weer naar huis gaan, terwijl ik het nu ook heel goed heb in mijn eentje onderweg. Toen getrouwde vriendinnen in mijn singletijd zeiden als hun mannen voor werk weken in het buitenland verbleven: “Nou gaan we ook meemaken wat jij altijd meemaakt als je alleen bent”

Ha ha, ik dacht ‘jullie begrijpen er helemaal niets van’. Want alleen zijn terwijl je een partner hebt is echt totaal iets anders dan alleen zijn als je geen partner hebt. Maar dat moet je meegemaakt hebben om dit verschil te begrijpen.

Wie vangt de kogel voor je op?

Steven kreeg ooit op een hele drukke verjaardag de vraag van een van zijn dochters of hij een kogel voor me op zou vangen. Ik schrok bij zo’n persoonlijke vraag zo plein public. Hij zei zonder aarzelen direct “Ja”. Dat vond ik zo bijzonder en raakte me zeer. Dat er iemand is die dat voor mij zou doen, zonder aarzelen. Ik was dat niet gewend, ik was gewend veel moeite te moeten doen voor de liefde. En heel eerlijk, ik heb het natuurlijk nooit letterlijk zo gewenst, maar dit is wel de essentie van mijn wens. Iemand die helemaal voor mij gaat, voor me zou vechten Die zonder aarzelen de kogel voor me opvangt.

Het gaat prima en toch…

Herken je dat, dat je zelf ook heel tevreden bent met je leven? Dat je wel over jezelf kunt zeggen dat je een fijn en prettig gevuld leven hebt. En ook dat er nog iets mist. Iets wat grenst aan schraalheid, iets onvervulds nog in je leven,

Dat als je het zou durven toelaten, dit het diepe verlangen is om met iemand (weer) de liefde te delen. Vastgehouden te worden en met iemand na te kunnen praten als je ’s avonds thuiskomt van die bestuursvergadering.

Terwijl iedereen zegt dat jij het zo goed voor elkaar hebt. Precies kunt doen wat je wilt. Dat je fijn nooit met iemand rekening hoeft te houden enzovoorts. En dat jij van binnen voelt: ik zou er wat voor over hebben dat ik iemand had om rekening mee te houden of die rekening met mij zou houden. Je hebt het ook goed, geen zorgen over wonen, inkomen, werk of vrienden. De buitenkant is helemaal in orde. Maar nu voel je misschien ook dat het tijd is om aan je innerlijke verlangen toe te komen, jouw binnenkant.

Wat kun je doen?

Ik kan je hiermee helpen om die gelijkwaardige partner te krijgen. De man van jouw kaliber die precies bij jou past te vinden en in je leven toe te laten. Ben je die daadkrachtige ondernemer, directeur of manager en zie je weinig tijd en kans dit in je eentje toe te passen en wil je graag mijn persoonlijke begeleiding? Dan kun je 1-op-1 met mij aan de slag. Dat is echter niet voor iedereen. Het vraagt een serieuze investering in tijd en geld en ik wil zeker weten dat dit de juiste stap voor jou is op dit moment. Daarom heb ik een vragenlijst voor je die je in kunt vullen. Op basis van je antwoorden hoor je dan zo snel mogelijk of wij samen in gesprek gaan.

Op de liefde!
Carla

PS: Heb je mijn boek Vind Je Eindman al gelezen? Ik hoor regelmatig terug dat vrouwen door het lezen van mijn boek anders zijn gaan daten en daarmee wel hun eindman hebben gevonden.