Gelukkig, de zomervakantie zit er weer op…

Gelukkig de zomervakantie zit er weer op’ was een steeds terugkerende gedachte in de tijd dat ik geen partner had. Aan het einde van de zomer slaakte ik een zucht van verlichting.

Waarom ik dat zo voelde? Ik was na de vakantie moe van al die blije gezinnen en gelukkige stellen en echtparen. Alsof heel gelukkig Nederland en België naar het strand ging, wandeltochten maakte, fietste, kampeerde, at in restaurants en op terrassen zat. Alles was zichtbaar. Het was alsof ik naar een etalage keek waarin alle gezelligheid en geluk uitgestald lagen. En ik was de toeschouwer en buitenstaander die naar die etalage keek.

Herkenbaar?

Herken jij dit? Dat anderen gelukkiger lijken dan jij zelf bent omdat ze samen zijn en van alles samen ondernemen?

Klik hier of op de afbeelding om de video te bekijken hierover.

En natuurlijk wist ik best dat alles wat je ziet niet is wat het lijkt. Dat ieder huisje zijn kruisje heeft. Dit werd me ook regelmatig verteld door mensen die zelf een relatie hadden en mij goedbedoeld wilden geruststellen.

Toch confronteerde die etalage mij zeer met mijn eigen alleen zijn en het drukte zwaarder op mijn gemis dan me lief was. Om dit niet telkens zo te hoeven voelen was ik blij dat de vakantie voorbij was en dat het gewone leven en ritme weer kon beginnen. Ieder weer achter de eigen voordeur was minder pijnlijk voor mij.

Wat vond ik het lastig

Het zo openlijk kunnen meemaken wat ik zelf miste was tijdens de zomervakanties lastig. En helemaal niet dat ik zielig of sneu was. Integendeel, ik vermaakte me prima, organiseerde leuke en afwisselende vakanties met of zonder de kinderen. Ik was actief en ondernemend genoeg en bedacht het wel. Maar diep van binnen was ik niet blij.

Het gemis van een partner speelde zich van binnen af in mij. In stilte. Ik wilde zo graag het hele leven leven. Een heel gezin zijn en niet een gebroken gezin. Tot ik op een dag zo genoeg had van mijn eigen, niet geleefde leven, mijn stille verdriet, dat ik ter plekke besloot: “Het is genoeg geweest”.

Het beeld van mijzelf om de rest van mijn leven alleen te blijven paste helemaal niet bij mij. Iets klopte er gewoon nog niet. Iets was er nog niet af.

Ik zocht hulp en zette concrete stappen

Ik heb me laten coachen hierin. En gelukkig maar. Iedere zomer ben ik weer blij dat ik deze stap heb gezet. Alweer 10 jaar ga ik met Steven op vakantie. We maken gezamenlijk de vakantieplannen, de voorpret is alleen al heerlijk. We zijn heel graag bij elkaar en doen op z’n tijd iets alleen. Mijn beste vriend naast me hebben op vakantie is fijn. Als ik nu een restaurant binnen kom ben ik dankbaar en blij dat we samen zijn.

Misschien heb ik jou afgelopen zomer ergens gezien. Wandelend aan het strand, zittend op een terras, fietsend. Ik herkende de flinkerd in jou om je vakantie leuk te maken. Je had plezier en zorgde goed voor jezelf. Maar ik zag ook je stille verlangen naar “samen”. Jouw pijn om jouw niet geleefde leven.

Is het voor jou ook meer dan genoeg geweest, dat alleen zijn?

Wil jij ook niet langer die flinkerd zijn die het allemaal wel redt? Ben je klaar met het gevoel dat je blij bent dat de vakantie voorbij is?

Wil je samen op vakantie?

Zet de juiste stappen om jouw man te ontmoeten

Wil jij ontdekken welke stappen voor jou nodig zijn om dit te bereiken? Ik help je graag te ontdekken wat voor jou nog nodig is om jouw liefste te vinden.

Ik heb er een boek over geschreven met als titel: VIND JE EINDMAN met stappen en ervaringen van alle vrouwen die ik geholpen heb en van mijzelf.

Gratis

Wil je een gratis voorproefje lezen dat kan. Het eerste hoofdstuk kun je hier downloaden.

Heb je het boek al gelezen en/of wil je meer hulp? Doe dan mee met mijn gratis, online webinar ‘Hoe je in 5 stappen jouw eindman vindt’. Je kunt je hier inschrijven

En dan volgend jaar … samen op vakantie.

Op een mooie liefde,
Carla

Laat een reactie achter